Ik ben Romina uit Noordrijn-Westfalen, 29 jaar oud en ben helemaal weg van reizen. Bijna al mijn vrije tijd breng ik door met het plannen en boeken van reizen en excursies. Tijdens mijn trips, en inmiddels ook thuis, vind ik het heerlijk om foto's te maken of zelf voor de camera te staan. En deze passie deel ik al meer dan een jaar op mijn Instagram-profiel (travelmina_). Inmiddels heb ik me gespecialiseerd in coole plekjes in Duitsland en sta ik er elke keer weer versteld van hoe mooi Duitsland is. Ook in Keulen ontdekte ik enkele coole spots die niet iedereen kent of met Keulen associeert: Keulen eens vanuit een heel ander perspectief!

Ons Motel One in Keulen

Het Agnesviertel is mijn nieuwe lievelingsplek in Keulen, omdat de sfeer daar geweldig is: overal zijn er kleine cafés, restaurants, bars en prachtige oude gebouwen te vinden. En natuurlijk de St. Agneskerk, waaraan de wijk zijn naam te danken heeft. Na de Dom van Keulen is dit de grootste kerk van de stad en minstens net zo mooi! In de 19e eeuw werd dit als de chicste wijk van Keulen beschouwd. Hier kunt u het prachtige Oberlandesgericht (hoogste rechtscollege in een deelstaat), het oude fort "Fort X", waarachter een rozentuin verborgen is, en het huis van de schrijver Heinrich Böll ontdekken. Bovendien verkoopt Keiserlich, vind ik, het beste ijs van de stad - vooral de chococoupe is hemels!

Je moet zeker eens een kijkje gaan nemen in het Weisshaus Kino - om het even of je een filmliefhebber bentof gewoon popcorn koopt. Enerzijds is de bioscoop zeker een foto waard :-) Anderzijds is hij ook nog altijd in gebruik als bioscoop, want er worden nog steeds films vertoond, in de authentieke sfeer van de jaren vijftig en zestig. In 1953 werd hier in de wijk Sülz namelijk het Theater am Weisshaus geopend. Dit moest echter in de jaren zeventig sluiten. Wat overbleef was de kleine studio, het huidige Weisshaus Kino dat bestaat uit twee zalen met 266 en 72 zitplaatsen. 

De Aachener Weiher (vijver) is perfect voor een uitstapje de natuur in. Hier bruist het van het leven! De vijver is rond 1920 in opdracht van de toenmalige burgemeester Konrad Adenauer kunstmatig aangelegd en maakt deel uit van de binnenste groene gordel van de stad. Grenzend aan de vijver ligt het Hiroshima-Nagasaki Park. Bij mooi weer ontmoeten mensen elkaar op de ligweide, pakken ze een dekentje en eten uit en genieten ze van de zon of bezoeken ze de biertuin. In het aangrenzende Japanse cultuurinstituut en in het Museum voor Oost-Aziatische kunst komenook cultuurliefhebbers aan hun trekken.

Een zoet hoogtepunt van de stad: Kuletsch dropspecialiteiten bij de Thürmchenswall. "Kuletsch" is overigens de Keulse uitdrukking voor drop en liefhebbers van het zwarte goud kunnen hier hun hart ophalen! 400 soorten van overal ter wereld (van hard tot zacht, van vloeibaar tot poederig drop, chocoladeachtig of kruidig) wachten om geproefd te worden in de winkel met zijn nostalgisch interieur inclusief blikmotieven van vroeger, oude weegschalen enz. Klinkt gek? Dat is het ook! 

Een treinstation als bezienswaardigheid? Ja, want het is versierd met talloze graffiti-kunstwerken van verschillende kunstenaars van overal ter wereld. Mijn hoogtepunt, direct bij het treinstation Ehrenfeld: het meisje met de muts, geschilderd door El Bocho. Leuk weetje: hij schildert zijn kunstwerken eerst op inpakpapier. Andere werken zijn door de buurt verspreid te vinden, bijvoorbeeld "NSA-schandaal goes Streetart" en "Een enorme duif: verloren in de stad" bij Ehrenfeldgürtel 95, "Guapo Sapo: één collectief, drie werken” bij Heliosstrasse 2 en "Hommage aan de vrouw van AEC” bij Vogelsangerstrasse 197. 

Deze tip kreeg ik via vrienden: De beste manier om bij de brug te komen is via het park achter het mediapark. Vanuit het park ziet het er weinig spectaculair uit, maar vanaf de voetgangersbrug zelf heeft men door de blauwe paaltjes een prachtig uitzicht op de Dom van Keulen. En ik hou ervan om dingen vanuit onbekende, ongebruikelijke perspectieven te bekijken!  De Herkulesberg aan de andere kant van de brug is niet op een natuurlijke manier ontstaan, maar is een van de hopen puin die in Keulen overgebleven zijn na de Tweede Wereldoorlog, daarom wordt de 25 meter hoge heuvel ook wel "Mont Klamotte" genoemd. En als u hier dan toch bent: het mediapark zelf is ook een bezoekje waard, want het is opgeknapt met verschillende vijverdelen, bruggen en restaurants, inclusief uitzicht op de televisietoren.

Het gebied rond de Schanzenstrasse in de wijk Mülheim is een uniek deel van Keulen. De rode, bakstenen gebouwen. waren voorheen fabrieken en werkplaatsen, maar vallen nu merendeels onder monumentenzorg. Tegenwoordig huisvesten ze televisiestudio's, uitgeverijen en evenementenhallen zoals het "Palladium". Maar ook voor iemand die geen concert of een opname van een show bijwoont, loont een korte wandeling door de wijk. Zeker als de avondzon op de rode bakstenen schijnt, komen ze extra goed tot hun recht.

Hier kan men midden in de grote stad tot rust komen. Alles wat men nodig heeft, is een goed gevulde picknickmand en een deken om vervolgens te genieten van een schitterend panorama met L-vormige "Kranhäuser" die doen denken aan havenkranen en de Dom van Keulen. Actievelingen kunnen de fiets pakken of te voet de kilometerslange Pollerwiesen verkennen. Anderen gaan lekker "mensen kijken" en relaxen terwijl ze zien hoe andere mensen vliegeren, naar muziek luisteren, dansen ... Of u heeft geluk en ontdekt de kudde schapen die zo nu en dan langs de Rijn graast. Ontzettend idyllisch!

Soundtrack voor de stedentrip

Meer stadstips van lokale insiders?